,,რუსული ,,Шашки’’ ქართულია!”თავის

,,რუსული ,,Шашки’’ ქართულია!”


თავის დროზე ასეთი სათაურით გამოქვეყნდა წერილი გაზეთ „ალიაში“ (1996. N 139, 7-8 ნოემბერი), სადაც შემდეგი სახის ინფორმაცია იყო გამჟღავნებული:

,,1825 წელს რუსეთის იმპერიამ საქართველოში სპეციალური ექსპედიცია მოავლინა, რათა ეს დარგი ხმლის ჭედვა) შეესწავლათ. 1825 წელს კი, თბილისის მთავარმა პოლიცმეისტერმა ქართული ხმლის ჭედვის იმდროინდელი გამოცდილი სპეციალისტები ძმები ელიზბარაშვილები დაიბარა და ტექნოლოგიის რუსებისთვის გადაცემა მოსთხოვა. წინააღმდეგობის შემთხვევაში კი გაციმბირებით დაემუქრა. რა გაეწყობოდა, ელიზბარაშვილებმა ოჯახური საიდუმლოებები მეფის კარს გაანდეს, რომელიც შემდეგ მსოფლიოში ცნობილ ზლატოუსტის ქარხანაში დაინერგა.

საქართველოდანაა გატანილი კაზაკების ხმლების ტრიალი და ცხენზე ჯირითიც’’.

ეს ცნობა შეგვიძლია შევაჯეროთ რუსულ საისტორიო წყაროებს და „შაშკების“ ვიზუალურ იერსახეს:

„ვიკიპედიიდან“ ვიგებთ, რომ „ქალაქი ზლატოუსტი ურალში დაარსებულია 1754 წელს (ქალაქის სახელწოდება მოდის იოანე ოქროპირის - რუსულად „ზლატოუსტ“ - სახელიდან). 1815 წელს ზლატოუსტში აშენდა იარაღის ფაბრიკა (აწარმოებდა ცივ იარაღს - პირველი ოსტატები იყვნენ მეიარაღეები გერმანულ ქალაქ ზოლინგენიდან)“.

ზლატოუსტის საიტზე - „zlatoff.ru“-ზე კი აღნიშნულია, რომ „დღიდან თავისი დაარსებისა, ზლატოუსტი იყო ცივი იარაღის მწ


არმოებელი, რომელიც ამარაგებდა მთელი რუსეთის იმპერიის არმიას და, განსაკუთრებით, კაზაკებს. 1881 წელს გამოშვებულ ხმლებს - „შაშკებს“ ჰქონდა ექვსი ძირითადი მოდიფიკაცია: სამი ჯარისკაცის „შაშკა“ - დრაგუნთა, კაზაკთა და საარტილერიო, ორი - ოფიცერთა და ერთიც - კომბინირებული“.
და ვერსად ვერ იპოვით ხსენებას ელიზბარაშვილების ღვაწლსა თუ იარაღის ქართულ წარმომავლობაზე!

სურათებზე: ზლატოუსტის ხმლები - „შაშკები“