დარიუშ ეზერსკი მიმართავს ბუფონადას,

დარიუშ ეზერსკი მიმართავს ბუფონადას, რათა პერსონაჟების ნაწილი კარიკატურებად აქციოს, ამაში მას სწორედ ჟანრი და მისივე შერჩეული კოსტიუმები ეხმარება, რომელიც მეოცე საუკუნის ცნობილ პოლიტიკურ ტირანთა ხასიათების ერთგვარ მიქს წარმოადგენს. ძნელია განსაზღვრო სპექტაკლის ჟანრიც, რადგან ბოფონადა გროტესკში მოულოდნელად და შეუმჩნევლად გადადის, ხოლო გროტესკი სატირაში, სატირა მძაფრ ირონიაში, ირონია კი უცნაურ დრამატულობაში და ასე დაუსრულებლად. ზღვარი იმდენად შეუმჩნეველია ჟანრების მონაცვლეობას შორის, რომ ძნელია დაადგინო საზღვარი. მსგავსი ხერხი ერთ-ერთი ყველაზე მთავარი მახასიათებელია თანამედროვე თეატრის, ოღონდ ურთულესი მსახიობთათვის განსახორციელებლად და რა დასამალია, რომ ახმეტელის თეატრის მსახიობებმა დაკისრებულ ამოცანას პირნათლად გაართვეს თავი. მიუხედავად მეხსიერებაში ღრმად დალექილი სათეატრო გამოცდილებისა, რომელიც უნებლიედ ცოცხლობს მათში ახალი როლების განხორციელებისას, აკაკი ხიდაშელი და ნუგზარ ყურაშვილი სრულიად მოულოდნელ ამპლუაში წარსდგნენ ჩვენს წინაშე. განსაკუთრებით მოულოდნელი და სასიამოვნო სიურპრიზი იყო აკაკი ხიდაშელის ხილვა პოლიციის უფროსის როლში, რადგან უკვე მივეჩვიეთამ მაღალი რანგის მსახიობის მიღებულ ამპლუასა და გმირებს, აი, პოლიციის უფროსი კი რადიკალურად განასხვავებს მას აქამდე გაცოცხლებულ გმირებისაგან. მსუბუქი, გემოვნებიან ბუფუნადამდე დაყვანილი პოლიციის უფროსი ღიმილს იწვევს. დამდგმელმა ჯგუფმა ზუსტად ჩაავლეს სლავომირ მროჟეკის პიესის ჯანრობრივ არსს.
დარიუშ ეზერსკიმ სპექტაკლი თეატრის ფოიედან დაიწყო, როცა ვესტიბიულში უნიფორმაში გამოწყობილი პოლიციელები მოგვევლინეს, ვერ ვიტყოდი, რომ ისინი მკაცრები იყვნენ ჩვენს მიმართ, რომელთაც უნდა შეექმნათ ის ატმოსფერო, რომელიც პიესაშია, ისინი უფრო პარტერში გამკაცრდნენ და სიჩუმისკენ მოგვიწოდებდნენ. სცენა მთლიანად განმუხტულია დეკორაციისაგან. სივრცეს ოთხი პროჟექტორი და სტანდარტული კაბინეტის მაგიდა სკამით ავსებს. აქ განწყობას და ატმოსფეროს მხოლოდ მსახიობები ქმნიან. სპექტაკლის რიტმს პოლიციის უფროსი აკაკი ხიდაშელი განსაზღვრავს, რომელსაც რომაული ჩაფხუტის მსგავსი შავი „ქუდი“ ჩამოუცვამს თავზე, რომელიც მას თითქოს ბოჭოავს ზედმეტი ემოციურობისაგან. აკაკი ხიდაშელი სრულიად მოულოდნელი ამპლუით წარსდგა მაყურებლსი წინაშე, მან ზუსტად ჩაავლო სპექტაკლის ჯანრს, შეიცვალა ხმის ტემბრი და უფრო გროტესკულ-კომიკური გახდა, სერჟანტის (გიორგი ჭუმბურიძე) გადარწმუნების დროს ის თითქოს ჟანრს ცვლის, უფრო დრამატული ხდება. ჟანრებში მონაცვლეობა ურთულესი ამოცანაა მსახიობთათვის, რომელსაც ისინი წარმატები ართმევენ თავს.

Wyniki (polski) 1:

Dariusz ezerski rozwiązuje buponadas aby włączyć znaki są karykatury, ale to był jego wybrany gatunek i kostiumy pomaga,Wymieszać z XX wieku, słynny polityczne znaków tiranta. Trudno jest określić wydajność tego gatunku, jak groteskowe boponada nagle i niewidocznie porusza podczas groteskowego satyry,Satyra ostry skręt w dziwacznym skręcie do dramatu, i tak w nieskończoność. Marża jest tak niewidoczny przemian gatunków, że trudno daadgino granicę.Podobny sposób - jedną z głównych cech współczesnego teatru, ale bardzo trudne do wykonania, a co aktorzy przyznają,Akhmeteli spełniające zadania przypisane do aktorów nie. Nawet pamięć teatralnego doświadczenia głęboko wytrąca, które nieświadomie żyć w swoich nowych ról w realizacji,A. Aukcje są mało prawdopodobne, rola ona i David zostali postawieni przed nami. A. Była szczególnie nieoczekiwane i miłe zaskoczenie zobaczyć rolę szefa policji,Jak to zostało przyjęte ampluasa mivechvietam starszy aktor i znaków, to jest szef policji radykalnie odróżnia został przywrócony do życia jako bohaterowie. Światło,Bupunada gustowne się uśmiechać, gdy sprowadza się do szefa policji. Faza grupowa grać przez Sławomira Mrożka dokładnie chaavles janrobriv istoty.
Dariusz ezerskim lobby rozpoczął spektakl teatralnyPo wejściu do holu policjantów ubranych w mundury, nie powiedziałbym, że był surowy dla nas, którzy chcą stworzyć atmosferę, że gra jestWołają na dół, aby dokręcić i cisza. Scenografia są całkowicie spokojny. Standardowy stół szafy i krzesła wypełnia przestrzeń z czterema reflektorami.Nastrój i atmosfera z niewielu aktorów, aby tworzyć. A. szef policji ona wyznacza rytm spektaklu, który był Roman kask czarna "czapka" na górze chamoutsvams,Które wydawało się niepotrzebne emotsiurobisa bochoavs go. A. maqureblsi zanim pojawiła się zupełnie nieoczekiwaną rolę, wstał chaavlo gatunki wydajności, zmienił barwę dźwięku i bardziej groteskowe - komiks,Sierżant (George Bells) gadartsmunebis gatunki czasu wydawał się zmienia, staje się coraz bardziej dramatyczna. Przemian gatunków aktorów na bardzo trudnego zadania, które z powodzeniem radzi sobie.