List matki: Mój syn! Pewnego dnia, kiedy jestem starszy, a następnie pokazać cierpliwości do mnie zrozumieć. Jeśli jedzenie na mnie, gdybym nie mógł nosić własną rękę, bez pomocy, być cierpliwym, pamiętam, jak długo zajęło mi, że nauczy to samo. Jeśli mówić tysiąc razy powtarzać to samo, nie shematsqvetineb , słuchać do końca, kiedy podobasz tysiąc razy musiałem przeczytać tę samą opowieść, że przejście do chagdzineboda. Kiedy widzisz, że nie wiem, nowych technologii, więc daj mi czas i zrobić mi swoją pogardę, mam wielu rzeczy nauczyć, jak się prawidłowo odżywiać, jak chagetsva ładnie, jak gebrdzola trudności życiowe. Jeśli kiedykolwiek zapomnisz niczego, a nasza rozmowa bez sensu, czekam kilka minut, będę pamiętał, a jeśli nie przyszło mi do głowy, nie martw się, w domu jest nie to, co mówią do ciebie, najważniejsze jest to, że jestem z wami i mogę z tobą rozmawiać. Jeśli apetyt znika, zrobić damadzaleb jeść Znam siebie, gdy mam apetyt i kiedy jeść. Jeśli gamicherdeba nogi i ramiona nie będą posłuszni, Daj mi, momashvele rękę, tak jak ja gashvelebdi będzie, gdy pierwszy krok. Jeśli pewnego dnia powiem wam, że ja nie chcę żyć i umierać vinatreb, nie denerwuj się, że rozumiem. Mój stary widza Do daidardeb, nie denerwuj się, nie czują się bezsilni. Zostań ze mną, spróbuj mnie zrozumieć i pomógł mi, jak ja na podsłuchu, kiedy zacząłem żyć. Pomóż mi, aby kontynuować swoją drogę ... pomóż mi iść z miłością i cierpliwością. Aby to zrobić, dam ci miłość, uśmiech i bezgraniczną nigdy, że żyje. Źródło
Tłumaczony, proszę czekać..
