დღეს ქმრის ერთი მეგობარი (პოლონელი)

დღეს ქმრის ერთი მეგობარი (პოლონელი) ყვება, რომ იყო საქართველოში. ერთ-ერთ რესტორანში გვერდით მაგიდასთან მსხდომებმა ჭაჭაზე დაპატიჟეს. ჩვენც მივიღეთო მოწვევა და დავლიეთო, მაგრამ სამიაო სავალდებულო, ქართველებს უთქვამთ. სამს ხუთი მოყვა და მთვრალები გამოგვიშვესო. ის საქართველოს ისეთ რეგიონებშია ნამყოფი, სადაც მე არ ვარ. აღტაცებით ყვება ყოველ წუთზე და ახსოვს ყველა სოფლის, მასპინძლის, ტაძრის და კერძის სახელი. ჩემი ერთი პოლონელი მეგობარი კი რამდენიმე თვის წინ მიყვებოდა, როგორ იდგა სიცივეში და წვიმაში დილაუთენია ქუთაისში რაღაც შენობას შეფარებული სრულიად მარტო და როგორ შეიფარა ის ერთმა ქალბატონმა, რომელსაც თურმე მისი ტოლი შვილი (ბიჭი) ყავდა. ის მათთან ერთი თვე დარჩა სტუმრად. კიდევ სხვა პოლონელი მეგობარი ცოლ-ქმარი მიყვებოდა, ტაქსის მძღოლმა როგორ დაურეკა თავის ცოლს და სთხოვა სუფრა გაემზადებინა სტუმრებისთვის და მსგავსი მრავალი ისტორია. რა მაგარი შეგრძნებაა, როცა უცხო ქვეყანაში შენს ქვეყანაზე ასე ლაპარაკობენ.

Wyniki (polski) 1:

Mąż znajomego (Polska) powiedział, że w Gruzji. Jedna restauracja tabeli siedzi Chacha zaproszeni. Przyjęliśmy i davlieto zaproszenie, ale trzy wiązania, Gruzini zrobili. Trzy z pięciu przyszedł i pijaków gamogvishveso. Był w regionach Gruzji, gdzie nie jestem. Każda minuta każdej wiosce i pamięta podnieceniem powiedział, host, nazwa świątyni i posiłek. Jeden z moich polskich przyjaciół, nawet powiedział mi kilka miesięcy temu, stojąc na zimno i padało wcześnie w życiu budynku schronienia w sam i jak chronione kobietę, która okazuje się równać dziecko (chłopiec) miał. Był z nimi przez miesiąc od hotelu. Kolejna polska para przyjaciel powiedział mi, że taksówkarz zadzwonić żonę i poprosił o stolik dla gości i dużo historii gaemzadebina. Jakie to fajne uczucie, gdy twoja ziemia to zrobić w obcym kraju.